Hace unos cuantos lunes explicaba por aquí
que yo no me podía derrumbar porque a mí no me pasaban desgracias. Y lo leí. El
otro día lo leí…Joder, pensé. Joder, joder y joder.
Y ahora no tengo ganas de tonterías. De las
tonterías. De mis tonterías. La pereza
se ha apoderado de cada cachito de mí hasta que las tonterías del día a día
vuelvan a ser eso, tonterías. Y que se queden ahí, siendo tontas. Como siempre.
Que no tengan el poder de provocar otro sentimiento que no sea indiferencia. Y
maldita la indiferencia. Como duele y como cura. Depende. Y joder…Joder cuando
te das cuenta de las barbaridades. Que sí papa. Que ara estic en un moment que
no entenc de raons: “pura hipocresia absurda, artificial i estúpida”. Pero no.
Yo entiendo. Aún entiendo. Y lo entiendo porque entiendo que no todo el mundo
soy yo. Y lo entiendo muy bien. Demasiado bien. Porque yo hace unos cuantos
lunes no tenía problemas. Pero sabía que había gente que sí. Y aún así, yo,
sufría. Sufría por mí. Únicamente por mí. Yo. Yo. Yo. Maldito egocentrismo
humano. Qué pocas veces nos hace bien y cuántas me hace daño.
Pero tranquis. Escribo esto para desahogarme.
Me he dado cuenta más rápido de lo que me esperaba que el mundo no para. Que
solo paras tú. Pero solo tú. Y el mundo tiene tanta fuerza que sabes que tú
sola no podrás contra el mundo. Entonces te tranquilizas y empiezas a escuchar
y a entender y a querer entender. Y yo escucho y entiendo y sobretodo: quiero.
Jo estimo. I això em tranquilitza encara més. Estimo el que ja no està i estimo
el que tinc. Estimo a qui m’estima i a qui no m’estima. Jo estimo i em deixo a
estimar. I el somriure sincer em sortirà…sé que em sortirà…perquè us tinc a
vosaltres. I al fons, molt al fons, el meu cor té un racó amb un mig somriure... i
això em fa somriure, de moment, per dins…
Temps....
ResponderEliminarUna abraçada gegant, Maria. Per a tu i per a tota la family. Un besazo enorme.
Solo el tiempo María mitigará el dolor, ahora no hay consuelo, duele, lo sé y además mucho más fuerte de lo que podías imaginar, paciencia ......
ResponderEliminarUn fuerte abrazo para todos, ojalá se pudiera compartir el dolor para que fuese menor
Kissasos de yurfader
ResponderEliminar