Bailar en grupo


Ha ganado el Madrid y me importa una mierda, igual que si hubiera ganado el Barça. El fútbol ya solo me gusta si lo juego yo o alguien que quiera. El de la tele, como todo lo que pasa ahí…lo veo muy lejos. Pero no solo ha ganado el Madrid hoy, es época de festivales escolares y ahí todo el mundo gana. Padres, abuelos, tíos, amigos, y sobre todo: los niños. El Marc fue sin duda, las piernas y los brazos que más se movieron. Qué orgullo de baile. Dos minutos llenos de pasión, como decía el director, de alegría, de sonrisas y de todo lo que ellos quieran sentir. Ellos ganan sin saberlo, siempre, porque nos hacen ganar a nosotros. Pero tengo que decir algo…o reviento. En pleno s.XXI, las actuaciones de infantil (o primaria o no sé, ya no me entero de mucho), mínimo tres, las niñas han salido con tu-tu, los niños con pantalones y bailaban en pareja: chico-chica. Yo entiendo que esto no llame la atención especialmente...a mí por dentro me quema viva, no sé por qué (bueno sí, sé muy bien por qué). Desde tan pequeños cuanta información sin darnos cuenta (¿Sin darnos cuenta?) damos. Qué difícil es romper con tópicos, supongo que alguien se dará cuenta algún día que si se empieza por abajo es más fácil (pero que miedo da aún que a nuestros hijos les guste otros hijos eh). Niños con tu-tu; parejas de todo tipo o tríos o sin pareja, que solo necesitamos ser dos para reproducirnos, para otras cosas con uno vale y con más de dos, también. Sé que parece una tontería y que me repito más que el ajo, pero si de verdad queremos personas tolerantes, no vale con que toleren que haya personas diferentes, sino que ni lleguen a pensar que hay diferencias…y después de lo que he visto hoy, que repito: ha sido precioso y emocionante, me ha dado por pensar en lo lento que avanzamos, si avanzamos, y en lo importante que es bailar, y bailar en grupo.

El artista de la family Arroyo. Felicidades por moverte(nos) tan y tan bien!!!

Comentarios

  1. Las cosa de palacio van despacio.
    Si a sobre son geològiques mes, i si impliquen moviments culturals menys, però també molt.
    Algunes coses tenen uns processos que semblen que no es moguin, cal molt temps per adonar-s'en, però es mouen.
    Confio en que el que comentes sigui d'aquestes!!!!
    Kissassos

    ResponderEliminar

Publicar un comentario